Dlaczego brak czerwonych win z klasyfikacji 1855 dla prawego brzegu?

To pytanie można zasadnie postawić, gdyż prawy brzeg Bordeaux w tamtych czasach również miał wina bardzo wysokiej jakości, sprzedawane po pewnej cenie. Odpowiedź jest prosta: klasyfikacja została dokonana przez Izby Handlowe w Bordeaux. Wina z prawego brzegu były jednak w tamtym okresie kontrolowane przez Izbę Handlową w Libourne.

Pierwsza klasyfikacja Crus de Saint-Émilion z 16 czerwca 1955 roku, uzupełniona zarządzeniami z 7 sierpnia i 18 października 1958 roku, ustanawia 12 Premiers Grands Crus Classés (Château Cheval Blanc, Ausone, Figeac, itd) oraz 63 Grand Crus Classés (Château L’Angélus, Soutard, itd)

Kategoria „Premier Grand Cru Classé” została podzielona na 2 poziomy: „A” i „B”. Te poziomy „A” i „B” nie zawsze pojawiają się na etykietach butelek.

Klasyfikacja z 1955 roku (ustalone w 1954 roku) teoretycznie podlega rewizja co 10 lat. Teoretycznie? Tak, ponieważ ta klasyfikacja ma ogromne znaczenie dla uczestniczących Château. Każda rewizja jest więc delikatna, bardzo skomplikowana i może prowadzić do pewnych zakłóceń (żeby nie wspominać o procesach). Możliwość okresowej rewizji pozwala jednak na zachowanie aktualności i utrzymanie pewnej rywalizacji między winnicami, na rzecz najwyższej jakości dla konsumenta. O tej klasyfikacji decyduje INAO (Instytut Krajowego Pochodzenia i Jakości).